Joost Prins
"Ik ben een geboren Rotterdammer. Opgegroeid in het centrum, vlak achter het Centraal Station. Een tochtgat werd Rotterdam ook wel genoemd. Een stad zonder ziel. Een stad zonder hart. Na het uitgaan liepen we als jonge jongens over een desolaat Stationsplein door 'het tunneltje' naar huis. Het enige lichtpuntje tijdens deze wandeling was de vermaarde snackkar ‘Broodje Perronworst’. Nu is alles anders."
